Bionontrol letrozol 30 tabletek 2,5 mg Biogentec

Bionontrol letrozol 30 tabletek 2,5 mg POSTAĆ FARMACEUTYCZNA I FORMULACJA:

Każda TABLETKA zawiera:
Letrozol 2,5 mg
Substancja pomocnicza, cbp 1 tabletka.

WSKAZANIA TERAPEUTYCZNE:

Przedłużone (kontynuowane) leczenie uzupełniające we wczesnym raku piersi u kobiet po menopauzie, które wcześniej otrzymywały standardową terapię uzupełniającą opartą na tamoksyfenu.

Leczenie pierwszego rzutu u kobiet po menopauzie z zaawansowanym hormonozależnym rakiem piersi.

Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, które były wcześniej leczone antyestrogenami w sposób naturalny lub sztucznie wywołany.

Jako terapia przedoperacyjna u kobiet po menopauzie ze zlokalizowanym rakiem piersi z obecnością receptorów hormonalnych w celu umożliwienia późniejszej operacji oszczędzającej pierś u kobiet, które pierwotnie nie były kandydatami do tego typu operacji.

Kolejne leczenie po zabiegu powinno być zgodne ze standardem opieki.

WŁAŚCIWOŚCI FARMACEUTYCZNE

Farmakodynamika: W terapii hormonalnej eliminacja stymulacji wzrostu za pośrednictwem estrogenów jest warunkiem wstępnym odpowiedzi nowotworu w przypadkach, gdy wzrost tkanki nowotworowej jest zależny od obecności estrogenu. U kobiet po menopauzie estrogeny pochodzą głównie z działania enzymu aromatazy, który przekształca androgeny – przede wszystkim androstendion i testosteron – w estron i estradiol. Tłumienie biosyntezy estrogenów w tkankach obwodowych iw samej tkance nowotworowej można zatem osiągnąć poprzez specyficzne hamowanie enzymu aromatazy.

Letrozol jest niesteroidowym inhibitorem aromatazy.Hamuje enzym aromatazę poprzez konkurencyjne wiązanie z grupą hemową aromatazy cytochromu P450, co prowadzi do zmniejszenia syntezy estrogenu we wszystkich tkankach, w których jest on obecny. U zdrowych kobiet po menopauzie pojedyncze dawki 0,1 mg, 0,5 mg i 2,5 mg letrozolu zmniejszały stężenie estronu i estradiolu w surowicy odpowiednio o 75%, 78% i 78% poziomów wyjściowych. Maksymalne tłumienie zostało osiągnięte w ciągu 48-78 godzin.

U pacjentek po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi dawki dobowe od 0,1 mg do 5 mg zmniejszały stężenia estradiolu, estronu i siarczanu estronu w osoczu o 75-95% stężenia wyjściowego u wszystkich leczonych pacjentek. Przy dawkach 0,5 mg i wyższych wiele wartości estronu i siarczanu estronu znajduje się poniżej granicy wykrywalności w testach, co wskazuje, że przy tych dawkach osiąga się większą supresję estrogenów. Supresja estrogenu utrzymywała się przez cały okres leczenia u wszystkich pacjentów.

Letrozol jest wysoce specyficznym inhibitorem aktywności aromatazy. Nie zaobserwowano zaburzeń steroidogenezy nadnerczowej. Nie stwierdzono klinicznie istotnych zmian stężenia kortyzolu, aldosteronu, 11-dezoksykortyzolu, 17-hydroksyprogesteronu i ACTH w osoczu ani aktywności reninowej osocza u kobiet po menopauzie leczonych dawką dobową od 0,1 do 5 mg letrozolu. Testy stymulacji ACTH wykonane po 6 i 12 tygodniach leczenia dawkami dobowymi 0,1 mg, 0,25 mg, 0,5 mg, 1 mg, 2,5 mg i 5 mg nie wykazały zmniejszenia produkcji aldosteronu ani kortyzolu. Dlatego dodatkowe dodawanie glikokortykoidów i mineralokortykosteroidów nie jest konieczne.Nie zaobserwowano zmian stężeń androgenów (androstendionu i testosteronu) w osoczu u zdrowych kobiet po menopauzie leczonych jednorazowymi dawkami 0,1 mg, 0,5 mg i 2,5 mg letrozolu ani stężeń androstendionu w osoczu u pacjentek po menopauzie leczonych dobowymi dawkami letrozolu. 0,1 do 5 mg letrozolu, co wskazuje, że blokada syntezy estrogenów nie powoduje akumulacji prekursorów androgennych. Letrozol nie wpływał na poziomy LH i FSH w osoczu oraz czynność tarczycy ocenianą na podstawie wychwytu TSH, T4 i T3.

Farmakokinetyka:

Wchłanianie Letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (średnia bezwzględna biodostępność: 99,9%). Pokarm nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania (mediana tmax: 1 godzina na czczo w porównaniu z 2 godzinami po posiłku i średnie Cmax: 129 ± 20,3 nmol/l na czczo wobec 98,7 ± 18,6 nmol/l po posiłku), ale nie zmienia wielkości wchłaniania (AUC ). Ten niewielki wpływ na szybkość wchłaniania nie jest uważany za klinicznie istotny i dlatego letrozol może być podawany niezależnie od posiłku.

Dystrybucja: Letrozol wiąże się w około 60% z białkami osocza, głównie albuminami (55%). Stężenie letrozolu w erytrocytach wynosi około 80% stężenia w osoczu. Po podaniu 2,5 mg letrozolu znakowanego 14C około 82% radioaktywności w osoczu odpowiadało niezmienionemu związkowi. Ekspozycja ogólnoustrojowa na metabolity jest zatem niska. Letrozol jest szybko i intensywnie dystrybuowany do tkanek. Jego pozorna objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym wynosi 1,87 ± 0,47 l/kg.

Metabolizm: Klirens metaboliczny do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu karbinolu jest główną drogą eliminacji letrozolu (CLm = 2,1 l/h), ale jest stosunkowo powolny w porównaniu z przepływem krwi przez wątrobę (około 90 l/h). Stwierdzono, że izoenzymy 3A4 i 2A6 cytochromu P450 są zdolne do przekształcania letrozolu w ten metabolit. Tworzenie się niezidentyfikowanych, mniej powszechnych metabolitów oraz bezpośrednie wydalanie przez nerki i kał odgrywa jedynie niewielką rolę w całkowitej eliminacji letrozolu. W ciągu 2 tygodni po podaniu 2,5 mg letrozolu znakowanego węglem 14C zdrowym ochotniczkom po menopauzie 88,2 ± 7,6% radioaktywności wykryto w moczu, a 3,8 ± 0,9% w kale. Co najmniej 75% radioaktywności odzyskanej z moczu w ciągu 216 godzin (84,7 ± 7,8% dawki) przypisano karbinolowi, metabolitowi glukuronidowemu, około 9% dwóm niezidentyfikowanym metabolitom, a 6% niezmienionemu letrozolowi.

Eliminacja: Pozorny okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji w osoczu wynosi około 2 dni. Po codziennym podawaniu 2,5 mg stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 2-6 tygodni. Stężenia w osoczu w stanie stacjonarnym są około 7-krotnie wyższe niż stężenia po podaniu pojedynczej dawki 2,5 mg, natomiast 1,5 do 2-krotnie wyższe niż wartości w stanie stacjonarnym przewidywane na podstawie stężeń po podaniu pojedynczej dawki, co wskazuje na niewielką nieliniowość farmakokinetyka letrozolu po dobowym podaniu 2,5 mg. Biorąc pod uwagę, że poziomy w stanie stacjonarnym utrzymują się w czasie, można stwierdzić, że nie występuje ciągła kumulacja letrozolu.

Specjalne populacje:

Pacjenci w podeszłym wieku: Wiek nie ma wpływu na farmakokinetykę letrozolu.

Niewydolność nerek: W badaniu z udziałem 19 ochotników z różnym stopniem niewydolności nerek (24-godzinny klirens kreatyniny 9-116 ml/min) nie zaobserwowano wpływu na farmakokinetykę letrozolu po podaniu pojedynczej dawki 2,5 mg.

Zaburzenia czynności wątroby: W podobnym badaniu z udziałem pacjentów z różnym stopniem zaburzenia czynności wątroby średnie wartości AUC u ochotników z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (stopień B w skali Childa-Pugha) były o 37% wyższe niż u zdrowych osób, ale mieściły się w zakresie obserwowanym osoby bez upośledzenia czynnościowego. W badaniu porównującym farmakokinetykę letrozolu po podaniu pojedynczej dawki doustnej ośmiu mężczyznom z marskością wątroby i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopień C w skali Child-Pugh) z farmakokinetyką u zdrowych ochotników (N = 8), AUC i t1/2 wzrosły odpowiednio o 95 i 187%. Dlatego letrozol należy podawać ostrożnie i po rozważeniu potencjalnego ryzyka/korzyści u tego typu pacjenta.

DAWKOWANIE I DROGA PODANIA: Doustny.

Dorośli i osoby starsze: Zalecana dawka to jedna tabletka 2,5 mg raz na dobę. Leczenie należy kontynuować, nawet jeśli widoczna jest progresja nowotworu.

Przedłużony adiuwant (kontynuacja): Leczenie należy kontynuować przez 5 lat lub do nawrotu nowotworu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Rak z przerzutami: Leczenie powinno być kontynuowane do momentu pojawienia się progresji nowotworu. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci: Nie dotyczy.

Niewydolność nerek i (lub) wątroby: Nie zaleca się dostosowywania dawki u pacjentów z uszkodzeniem wątroby lub nerek (klirens kreatyniny ≥ 10 ml/min). Jednak pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby (stopień C w skali Child-Pugh) powinni być ściśle monitorowani.

OBJAWY I POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU PRZEDAWANIA LUB PRZYPADKOWEGO POŁKNIĘCIA

OBJAWY I POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU PRZEDAWANIA LUB PRZYPADKOWEGO POŁKNIĘCIAZgłaszano pojedyncze przypadki przedawkowania letrozolu. Specyficzne sposoby leczenia w przypadku przedawkowania nie są znane. Leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące.

PREZENTACJA

PREZENTACJA: Pudełko zawierające 30 tabletek po 2,5 mg.

ZALECENIA DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA

ZALECENIA DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA: Trzymaj pudełko dobrze zamknięte. Przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 30°C.